Ignorowałam ludzi dookoła mnie, wiedziałam, że i tak się z nimi nie dogadam, ze względu na ich ogromny strach przed shinigami. Kilka razy próbowałam się już dogadać z dzieciakami, ale tylko uciekały na mój widok, czy ja jestem aż taka straszna? No cóż... Nic nie poradzę... Przyśpieszyła swój chód, gdyż już chciałam wyjść z tej okolicy.

Nie spodziewałam się takiego ataku ze strony jakiejś głupiej bandy, jednak musiałam przyznać że swą odważni, albo po prostu wykazują się nadmierną głupotą zaczynając z shinigami. - Popełniliście poważny błąd zaczynając ze mną - Powiedziałam oschłym tonem, po czym szybkim ruchem obróciłam się do tego co mnie związał od tył€ i kopnęłam go z całej siły w brzuch, a potem z kolanka w twarz. gdy puścił sznur, rozwiązałam się i wyjęłam swoją katane w kierunku pozostałej 2.

Świadomość, że to właśnie porwali dwie adeptki Akademii Shinigami zirytowała mnie, wręcz wkurzyła. Jakim prawem ci wieśniacy mogli tknąć shinigami?! Dlatego nie znoszę ludzi z Rukongai, to beznadziejne istoty... Nie zamierzałam im się dawać, to byłaby hańba, zwłaszcza, że Kensei-sensei uczył mnie co robić w takich sprawach. Kontem oka poszukałam piekielnego motyla, który powinien gdzieś tu latać. Kazałam mu wezwać pobliską grupe shinigamich, sama zaś miałam zamiar jakoś walczyć z trójką facetów. Nie wiedziałam jak długo dam radę ich kopać, toteż starałam się jakoś sięgnąć po dłonią po zapakuto i rozciąć więzy.

Pomimo zadanego bólu przez grubego gościa, nie zamierzałam poddać się bez walki, starając się odzyskać po wstaniu równowagę Potem odskoczyłam do tyłu, a najbliższego z nich kopnęłam szybko w brzuch, starałam poruszać się z Shunpo, by moje ataki były szybsze. Potem znowu odskoczyłam, ale tym razem na pobliski dach budynku, gdyż poczułam, że kręci mi się w głowie i , że zaraz stracę przytomność.

Była zła na siebie z powodu swojej słabości, nie dałam rady nawet trójce bandytów, przysporzyłam sobie tylko wstydu... Widząc piekielnego motyla, wiedziałam iż za chwilę pojawi się grupka shinigami, którzy powinni o tej porze stacjonować w tej sferze Rukongai. Jednak trochę się zdziwiłam zauważając, że nie ma przy sobie zanpakuto. Jednak nie zdąrzyłam nic powiedzieć, gdyż straciłam przytomność.

Z całej słyszanej sytuacji wywnioskowałam iż owy shinigami musi być silny, a zarazem szybki. Jednak też jest bezlitosny, gdyż przypuszczałam, że zabił tą trójkę mężczyzn. Budząc się na polanie od razu rozejrzałam się dookoła i ujrzałam shinigamiego z mieczem, wstałam i od trzepałam się, po czym rzuciłam w jego kierunku tylko krótkie - Dziękuje - Nadal byłam zła na swoją słabość, widać, że muszę jeszcze przejść przez wiele treningów.

- Ah to ty... - Szepnęłam cicho rozpoznając owego chłopaka. Lekko się uśmiechnęłam w jego kierunku. - Mam na imię Kazue - Odparłam. - Miło cię poznać John - Dodałam. Uznałam, że jego charakter potrafi być zmienny w różnych okolicznościach.